Broke-broke

In de categorie 'eigenaardige censuur-verschijnselen' blijken de censors van Kanye West nu een spastische stotter te prefereren boven het laten horen van het woord waarmee ze hun product verkopen: "I ain't saying she a Golddigger, she ain't messing with no broke-broke ...". De realiteit is dat de kinderen de plaatjes kopen omdat ze een identiteit bieden die ze elders niet geboden wordt; ik stel voor dat we het bijbehorende woord de-taboe-iseren, vooral als het zelfrefererend is. Goed nummer trouwens - fantastische clip van Hype W. Ik vraag me af wanneer de eerste generatie geboren wordt die voornamelijk spreekt in weggelaten woorden.

Griep

Herstarten is wonderbaarlijk moeilijk, zeker als het 'werk'project in aflevermodus is. Dit keer was het ook weer een weekje afwezigheid met slechte connectivity dat me de das omdeed; maar de voornaamste oorzaak is de totale absorptie met andere zaken, die ook gedurende 'vrije tijd' (nou daar is een anachronistisch concept) de meeste cycles opeisen. En wat is er te melden over de buitenwereld? Is het ook iemand anders opgevallen dat de vogelgriep alweer uitbreekt bij het plannen van invasies in het midden oosten? Ik neem aan dat de voornaamste oorzaak van de verspreiding naar andere landen het onderzoeken van dode volgels is; als je dat in de periode daarvoor niet doet, wordt de kans van ontdekking van de verspreiding aanmerkelijk groter.

Dongeschool

In dit drie-reunieën-jaar was de beurt nu aan de lagere school. Om te beginnen was in de loop der geschiedenis het gebouw verhuisd naar de overkant van het schoolplein, en de reunie werd dus voor de meeste deelnemers gehouden in het verkeerde gebouw. Ten tweede waren er geen meisjes uit mijn jaar, wat helaas een constante factor in bijna alle reünieën was. Desondanks was het gezellig, en ook degene die je vroeger nooit sprak blijkt een boel herinneringen met je te delen. Ik weet nu eindelijk waarom het uitging met mijn eerste vriendinnetje, want ik heb met mijn rivaal gesproken. Hij had een propje op haar tafel gegooid met daarin het officiële verzoek, en toen was het gedaan. Ik ben er nu, vijf en dertig jaar later, achtergekomen.

Vienna

Vers terug uit Wenen, voordracht ging goed alhoewel ik blij was dat ik op dinsdag stond gepland zodat ik maandag wat kon integreren in de Oostenrijkse cultuur van speeches afleveren. Wenen zelf was fantastisch en we hebben een paar dagen mooi weer gehad, en ook een paar dagen regen, maar zijn daardoor eindelijk een keer in het Albetina en Leopold- museum geweest. Het kantoor waar ik vergaderde bleek in het oude atelier van Egon Schiele te zijn gevestigd; veel kantoren in Wenen zijn trouwens in oude, hoge huizen gevestigd. Het Mozarthuis wordt gerenoveerd in anticipatie op zijn jaar, in 2006. Hij gaat er qua leefomstandigheden trouwens zoveel jaar na zijn verscheiden behoorlijk op vooruit.