Saturday, June 19, 2010

Dronkers

Zoals elk statistisch onderzoek toont dit verhaal onomstotelijk aan welke vooroordelen de auteur wilde bewijzen. Stel je voor, je werkt op een christelijke universiteit, dan wil je bewijzen hoe slecht scheidingen voor kinderen zijn, maar je wil eigenlijk het echtscheiden bemoeilijken, dus je vergeet te onderzoeken hoe slecht het voor kinderen is als papa en mama elke dag elkaars hersens inslaan.

Dit was echter het vorige project van de heer Dronkers. In zijn nieuwe studie probeert hij aan te tonen hoe slecht het mengen van verschillende soorten kinderen in een schoolklas is voor de leerprestaties.

Welke categorieën heeft hij gekozen? Arm en rijk? Dialect- of ABN sprekers? Niet geheel onverwacht (hij is in Limburg als hoogleraar benoemd) heeft hij etnische achtergrond geprobeerd te verwarren met islam als geloof, en daar is hij redelijk in geslaagd.

Onderwerp van de statistische manipulaties (en hij geeft eerlijk toe, een eigen bewerking van een gewogen resultaat van geselecteerde landen van herkomst) is de taalvaardigheid. Zoals mijn vrouw op de lagere school door de nederlandse paters werd geslagen als ze papiamento sprak met haar vriendinnetjes, in de pauze nog wel, wordt het spreken van vlekkeloos nederlands, met een correcte weergave van alle arbitraire constructies (ik noem hier in het bijzonder het onzijdige meisje, de tussen-n en woorden zoals gijzelaar) verheven tot het wenselijke en hoogst bereikbare. Dronker heeft zelf onderzoek gedaan naar wiskunde en natuurkunde maar komt niet verder dan de stelling, in een eindnoot, dat de resultaten overeenkomen - na afdoende weging en selectie, neem ik aan, maar dat was teveel werk voor deze publicatie.

Voorbij wordt gegaan aan het feit dat deze leerlingen, als we de resultaten genoeg wegen, weliswaar enkele percentielen meer 'taalfouten' maken, maar een aantal talen meer spreken, wat een grotere relevantie heeft voor de arbeidsmarkt. Een Antilliaan is bijvoorbeeld voor mijn bedrijf een goede keus, omdat deze in het nederlands, engels en spaans de telefoon op kan nemen of de business partners begeleiden. Vergeleken met spaans en arabisch is nederlands een bijzonder slechte keus voor de globale arbeidsmarkt. Ernstiger nog, voor een groot aantal van de 15-jarige vmbo leerlingen die hij meeneemt in zijn onderzoek, is het veel relevanter dat ze goed brood leren bakken of auto's repareren. Naar beide kanten toe is taalvaardigheid hier een slechte, maar veelbetekenende keuze.

De wens die aan dit specifieke onderdeel ten grondslag ligt, is om in te grijpen in de taal die men thuis spreekt; hiermee zijn we niet verder dan deze paters in de jaren zestig gekomen. Dit is in lijn met de Leefbaar Rotterdamse regel om op straat nederlands te spreken (hebben we erg om gelachen - mijn expat-collega's en ik) en het is blijkbaar een onvermijdelijk onderwerp bij rechtse provincialen. Dit soort folklore is, hoewel ergerlijk, onschadelijk omdat het volledig kansloos is.

Ernstiger is wanneer de begrippen afkomst, etniciteit en religie aan bod komen. Ook hier toont de studie haarfijn aan quod erat demonstrandum. De categorieën die opgezet worden zijn de bekende niet-westerse allochtonen (zwarte mensen) en er wordt zelfs een categorie 'allochtonen uit islam-landen' uitgevonden. Een achterstand van allochtonen uit christelijke landen (op het gebied van natuurkunde zou een plausibele werkhypothese zijn) is niet meegewogen of geselecteerd. Eveneens is het niet duidelijk hoe de grote culturele verschillen tussen 'islamitische' landen als Indonesië, Turkije of Somalië tot differentiatie in de resultaten leiden.

Dat is echter van geen enkele relevantie als we met pseudo-wetenschap argumenten voor segregatie willen leveren. Nergens wordt de intentie duidelijker dan in de zinsnede "maar dat kan dat niet meer onderbouwd worden met betere studieresultaten."

De heer Donkers mag natuurlijk zeggen wat hij wil, maar ik heb er moeite mee dat deze studie wordt gefinancierd uit openbare middelen. Ik zou er op willen aandringen dat deze middelen worden ingezet voor echte wetenschap; voor deze studie is vast een sponsor of partijkas te vinden.

Sunday, June 13, 2010

Onze ouderen

Wat een sterk punt lijkt in het programma van de PVV, "mensen in bejaardentehuizen worden slechter behandeld dan gevangenen", is bij nadere analyse in tegenspraak met de rest van het programma. Het in bejaardentehuizen wegstoppen van familie is typisch voor de Nederlandse cultuur, en zal nooit leiden tot een bevredigende oplossing, omdat het kil, liefdeloos en egocentrisch is. Om niet te zeggen duur. In andere culturen worden ouderen met respect behandeld en zijn families zo hecht dat de ouders altijd terecht kunnen bij (één van) hun kinderen.

Ik mag er over meepraten omdat wij een groot gedeelte van de tijd mijn Arubaanse schoonmoeder in huis hebben. Ze hoeft zo niet alleen te zijn, helpt mee, doet een boodschapje hier en daar. Het is voor iedereen beter. Mijn ouders zijn te zijner tijd ook welkom, mochten ze niet meer zelfstandig kunnen wonen. Het is een goed voorbeeld waarom we andere culturen moeten omhelzen in plaats van afstoten. Ik was geschokt toen ik las dat ouderen moeten betalen om uit winkelen genomen te worden. Samen met het 'familiedrama' is dat een van de weerzinwekkende, afstotende aspecten van deze cultuur.