Andere frequente gasten, die ook op onze pot teren, zijn deze vervaarlijke maar o zo bange leguanen, die ook rondscharrelen, hun koudbloedige lijven in de zon koesteren, en met hun hoofd op en neer schudden alsof dit de formatie zou helpen. Er is een vogel, de warawara, die ze zelfs aanvalt en achter ze aan zit. Maar ik zag ook één van de hanen vanochten een leguaan van een steen af jagen. Kortom, ze moeten het erg van hun afschrikwekkende uiterlijk hebben. Sommige mensen maken er soep van, en het smaakt wat naar kip (jaren geleden geproefd), maar dat doen wij natuurlijk niet. Dat zou niet echt aardig zijn tegenover de dieren die ons zonder er erg in te hebben tracteren op een geweldig schouwspel - het is een soort reality natuurserie, zonder het slechte acteerwerk en het bij de montage ontstane verhaal dat een normale natuurfilm kenmerkt.
No comments:
Post a Comment